باد  و َ  گندم  هیچ

اینجا  سمت چپ من خالی نیست  همیشه  یک نفر  نفس به نفس  قدم به قدم  درون من می تپد

کولی وار

لیلا
باد  و َ  گندم  هیچ اینجا  سمت چپ من خالی نیست  همیشه  یک نفر  نفس به نفس  قدم به قدم  درون من می تپد

کولی وار

قناری کوچک دلم آواز می خواند؛

ترانه ی دلتنگی!


و با آوازش مرا به کوچ...

از این شهر غریب


شاید فردا دوباره کوله ام را کولی وار به دوش بکشم.


لیلا



تاريخ : دوشنبه ۲۱ مهر ۱۴۰۴ | 10:44 | یک شام تیره فام : لیلی ام |
.: Weblog Themes By M a h S k i n:.